Wednesday, December 22, 2010

క్రిస్టమస్ సెలవలు - తీపి గుర్తులు




క్రిస్టమస్ అనగానే  నాకు గుర్తుకొచ్చేవి సెలవలు.....



హఫ్-ఇయర్లీ పరీక్షలయ్యాక క్రిస్టమస్ పండగకి వచ్చే 10 రోజుల సెలవలు..... 
కొన్ని రొజుల వ్యవధితో సంక్రాంతి సెలవలు... ఇంకా కొన్ని రోజులు ఆగితే ఒక్క పూట బడులు... 
మరి కొన్ని రోజులకే సమ్మర్ హాలీడేస్.....

ఇలాగే గడిచిపోయింది బాల్యం...

మాది కాన్వెంటు స్కూలు కావటాన పరీక్షలు అయిపొయాక ఆఖరి రోజున స్కూల్లో క్రిస్టమస్ పండుగ మీద స్కిట్  చేసి చూపించేవారు..

చిన్న పిల్లలం కదా... అది ఎప్పుడు అయిపొతుందా ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికి వెల్దామా అని అనిపించేది...

కానీ మా టీచర్లేమొ 10 రోజులకు సరిపడా హోంవర్క్ ఇచ్చేవాళ్ళు అంతా రాత పనే...

మనమెమో రెండో రొజే అమ్మమ్మ దగ్గరికి తుర్రుమనేవాళ్ళం...

మళ్ళీ సోమవారం స్కూలనగా శనివారం ఇంటికి వచ్చేవాళ్ళం....

తీసుకెళ్ళడానికి అన్ని పుస్తకాలు అమ్మమ్మ దగ్గరికి తీసుకెళ్ళినా ఒక్కటీ తెరిచిన పాపాన పోము...

ఇక అమ్మే ఒక లెక్చరరు అనుకోండీ మా పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందో ఆలోచించండీ..

బడిత పూజ ఖాయం.....

ఆ హొంవర్కులేమో ఎంత రాసినా పెన్నులు అరిగి పోవలసిందే కాని అవి అయిపోయి చావవు...

సొషలు టీచర్ ఏమొ మేమెదో పెద్ద గొప్ప కొలంబస్ లమైనట్లు...... తెలియను మాపులన్నీ చెప్పి... అవి కొని దేశాలు,  వాటి రాజధానులు అన్నీ రాసుకు రమ్మనేది...

మనకేమొ ఆ అట్లాసు అంతా తిరగేసినా ఆమె చెప్పిన కొన్ని పేర్లు దొరకవు... మన అట్లాసు కూడా ఏ అక్కదో , అన్నయ్యదో ఐతే అందులో కొత్త దేశాలు కనపడవు... ఇక చూడండి తంటా.. స్కూలుకెళ్ళంగానే స్నేహితులందరిని నీకు దొరికిందా అంటే నీకు దొరికిందా అని మాపు పట్టుకు తిరుగుతాం...

సొషలు ఒక్కటే కాదు అన్నింటిలోను ఒక్కొక్క తంటా...
చెప్పుకుంటూ పొతే పండగ వాతావరణం ఉండదంటా...

అందుకే .... ఇక్కడితో ఈ నా రాత ఆపి... చెబుతున్నా మీ అందరికీ
క్రిస్టమస్ శుభాకాంక్షలంటా...

        
  MERRY CHRISTMAS FRIENDS...........

Monday, October 25, 2010

Train Signal - Telugu


నా చిన్నప్పుడు మా నాన్నగారు నన్నెప్పుడూ ఏదో ఒక చిక్కు ప్రశ్న అడుగుతూ ఉండేవారు...
అయ్యుదంకుడు ఏ సమాసము...?  త్పృవ్వటబాబా అంటే ఏంటీ?  ఇలాంటివి అన్నమాట...


నాకు బాగా గుర్తున్నది(సమాధానం తో పాటుగా) Train Signal ని తెలుగులో ఏమంటారు ?


"ధూమశకట గమనాగమన యాతాయాత సూచిక "  


నేను గూగుల్ కొట్టినా ఈ సమాధానం ఎక్కడా కరెక్టుగా దొరకలేదు (రాయలేదు) అందుకే ఇక్కడ రాస్తున్నను..  

Tuesday, June 22, 2010

GOOD OLD HYDERABAD (IMAGES ATTACHED AGAIN)




 Makkah Masjid in 1948 





















Moazzam Jahi Marketplace building
























Palace of the Hyderabad Royal Family




















Today's A.P Assembly building



















State Central Library - Afzalgunj



















Osmania General Hospital






















State Banquet honoring the visit of the Viceroy of India

















Dawakhana Unani - Charminar




















State Cavalry heading a "langer" procession 
thru the streets of Hyderabad (1948)

















Nizam's personal elephant
























Haji's departing (from Nampally station?)


















Mir Osman Ali Khan, reviewing the troops march 
from the royal box (probably in Parade grounds Secunderabad)




















Nizam Guard's Buckle


















హైదరాబాద్ లోని కొన్ని ప్రాంతాలకు ఆ పేర్లు ఎలా వచ్చాయో
చూడాలంటే ఇక్కడ చూడండి.

Friday, June 18, 2010

అదృష్టం - దురదృష్టం



ఈ వీడియోలో ట్రక్ నడిపే వ్యక్తికి అకస్మాత్తుగా గుండె పోటు వచ్చింది.....
తరువాత అతడు చనిపోయాడు కూడా --- ఎంతటి దురదృష్టమో కదా ఎక్కడ పుట్టాడో ఇక్కడ చనిపోయాడు.

అక్కడ తప్పించుకున్న వ్యక్తి అదృష్టవంతుడే కదా మరీ...

ఈ సంఘటన టర్కీలో జరిగింది



Sunday, May 30, 2010

అయినావారికి విలువనివ్వు....


Don't Let Somebody Become a Priority in your life,
When you are just an option in their life....

ఈ వాక్యాలు చదవగానే నాకు ఈ టపా రాయాలి అనిపించింది......
ఈ విధంగా అయినా నేను నాలాంటి నలుగురిని మేలుకొలపగలననే ధైర్యంతో రాస్తున్నాను....

ఎదుటి వారి జీవితంలో మనం ఒక ఎంపికే అయినప్పుడు
వారు మన జీవితంలో భాగం కాకుండా చూసుకో అని దీని  భావన...

ఇది నూటికి నూరుపాళ్ళు నిజం.....
దానికి నిలువెత్తు ఉదాహరణ నేనే.....

నా చిన్నప్పుడు నేను మా అమ్మానాన్నల దగ్గర పెరగలేదు....
చాలా ఏళ్ళు.... బహుశా నా ఇంజినీరింగు అప్పుడు ఇంట్లో ఉన్నట్టున్నాను.....

అందువల్లనో ఏమొనండీ నేను వారి యెడల సఖ్యతతో ఉండేదాన్ని కాదు..
గౌరవం మాత్రం ఉండేది... పెద్ద వారు అని అంతే... అంతకు మించి ఏమి లేదు....
నాకు మా అమ్మ అంటే ఇష్టం ఉన్నా కూడా... ఎందుకో నేను తనకి విలువ ఇచ్చే విషయంలో ఎక్కడో పొరపాటు చెసాననుకుంటా..
కావాలనో, కుర్రతనమో తెలీదు కానిండీ.... మా అమ్మ ముందే వెరే వారికి ( పక్కింటి ఆంటీలకి) విలువ ఇచ్చేదాన్నీ
మా నాన్న గారి సంగతి చెప్పనే అక్కర్లేదండీ... అస్సలు వారిని నేను పట్టించుకున్నదే తక్కువ...
ఇది అవసరం అంటే ఆ పని చేయడం... అక్కడి నుంచి తుర్రుమనడం... అంతే... అంతవరకే....

ఇంజినీరింగు 2 సం||ము కల్లా మా అమ్మకూ నాకూ మధ్య స్నేహం మొదలయ్యిందండీ.......
రోజూ తన ఆఫీసు లో జరిగినవి తనూ, నా కాలేజీ విశేషాలు నేను చెప్పుకుంటూ సాయంత్రాలు గడిపేవారము...
అప్పుడప్పుడూ నేను ఇచ్చే సలహాలు అమ్మకి మంచి పేరు తెచ్చిపెట్టేవి.... అమ్మ ఏంతో సంతోషించేది....


అలా ... ఇలా... ఈ స్నేహం బాగా బలపడిపోయాక ఒక రోజు పాత జ్ఞాపకాలు తవ్వుకున్నప్పుడు....
మా అమ్మ చెప్పిన కొన్ని మాటలు... నేను జీవితంలో ఎప్పుడూ... మరిచిపోలేను.....
నేను మా అమ్మను లెక్క చేయనప్పుడు మా అమ్మ ఎంత బాధపడిందీ... తన ముందే వేరే వారికి, వారి మాటలకి విలువ ఇవ్వడం, వేరేవారిని మెప్పించడం కోసం తనని తక్కువ చేయటం ... తనని ఎంతగా బాధ పెట్టాయో చెప్పిందండీ...

ఆ రోజు నాకు కన్నీళ్ళు ఆగలేదండీ...... జీవితంలో ఎంత పెద్ద పొరపాటు చేసానో అర్ధం అయ్యింది.....
అమ్మ మనస్సు ఎంత బాధపడి ఉంటుందో తెలుసుకున్నాను.... ఇంకెప్పుడూ అలాంటి తప్పు చెయ్యకూడదూ అని నిర్ణయించుకున్నాను... 
నాన్న గారికి కొంత దగ్గరయ్యి తనకు కావలిసినవి తెలుసుకుని ముందే తెచ్చి పెట్టడం లాంటివి చాలా చేసాను.. అందుకు ఒకింత తృప్తే ఉన్నా... అమ్మ లాగా నాన్నని కూడా పూర్తిగా అర్ధం చేసుకునేలోపే నాకు ఆ అవకాశం ఇవ్వకుండానే ఆయన నాకు దూరమయ్యరు....

అప్పుడు నేను నిర్ణయించుకున్నను... జీవితం లో నా అని నేను అనుకున్న అందరికీ విలువనిస్తాను....
ఎప్పుడూ నావాళ్ళు అనుకున్నవాళ్ళని ఎదుటివారి ముందు తక్కువ చేసి చూడను... ఎదుటి వారిని సంతోషపెట్టడం కోసం అయినవారిని బాధపెట్టను అని



I will not try to please others by degrading my people.....
I will not give importance to others for our 5 minutes benifit...


The people we all meet will exist only upto 10 days in our entire 60 year life...
I will not use my 10 days to waste my 60years life....

Never try to over-show that you are more interested in others... This may really hurt your dear ones...
This may even cause a big damage...


 ఇప్పుడు మా అమ్మ మాటే నాకు వేదవాక్కని వేరే చెప్పక్కర్లేదనుకుంటా..

Wednesday, May 19, 2010

త్పృవ్వట బాబా ..... లేఖినే సబబా..?


తెనాలి రామకృష్ణుడి "
త్పృవ్వట బాబా "  సమస్యను నేను కొంత వరకైనా పూరించాను అని చెప్పుకునే అర్హత కలిగించిన లేఖినికి నా హృదయపూర్వక నమస్కారములు.....

ఇక అసలు విషయానికి వస్తే ....  ఈ సమస్య తెనాలి రామన్న ఎందుకు , ఎవరిని అడిగాడు....?  వివరాల్లోకి వెళ్తే...

ఒక రోజు శ్రీకృష్ణదేవరాయలి కొలువుకి "సహస్ర ఘంట కవి నరసరాజు" వస్తాడు. ఇతనికి పట్టిన ఘంటం ఆపకుండా రాస్తాడని బాగా పేరు గలదు.
పరుల కవితలలో తప్పులు  పడతాడని పేరు కూడా ఉంది.
తన విద్యను పరీక్షించి విజయ పత్రిక కటాక్షించమని  శ్రీకృష్ణదేవరాయని అర్థిస్తాడు.

సరే అలాగే చూద్దాము, విద్యను ప్రదర్శించమంటాడు  రాయలు.
ఇంతలో పెద్దన ఒక క్లిష్టమైన పద్యము వినిపిస్తాడు. నరస కవి పెద్దన చెప్పిన పద్యము రాస్తాడు

ఎవరికీ ఏమి అర్ధం కాలేదు....
ఇంత కష్టమైన పద్యాన్ని చాలా సునాయాసంగా రాసేసాడని అలోచిస్తుంటారు...

ఇంతలో మన తెనలి రామన్న లేచి ...  ఏది ఈ పద్యం రాయండి చుద్దాం అంటూ ఇలా చెప్తాడు........
త్పృవ్వట బాబా .....
తల పై పువ్వట జాబిల్లి
వల్వ బూదెట ........... చేదే బువ్వట
చూడగ నుళుళుక్కవ్వట  అరయంగనట్టి హరునకు జేజే...


నరస కవి ఘంటం ఒక్కసారిగా ఆగి పోయింది...

తెనాలి రాముడు ఆగ్రహం పట్టలేక  "చెప్పిన పద్యమే రాయలేని వాడవు......  పెద్దన కవిత్వం లో తప్పులు పడతావా అంటూ..."  ఇలా పద్య రూపం లో చివాట్లు పెడతాడు.

తెలియనివన్ని తప్పులని
దిట్ట తనాన సభాంతరమ్మునన్
పలుకగ రాదురోరి పలుమారు పిశాచపు పాడె గట్ట
నీ పలికిన నోట దుమ్ముబడ
భవ్యమెరుంగవు పెద్దలైన వార నిరసింతువా..
ప్రగడరాణ్ణరసా 
విరసా... తుసా..... భుసా...

దానితో నరస కవి తల వంచుకొని వెనుదిరుగుతాడు.
కాని మన రాయల వారు చేతికి ఎముక లేని దాత కదా ఆ కవి కి తగిన బహుమానం ఇచ్చి పంపిస్తాడు...

మరి నా బహుమతి ఎప్పుడు వస్తుందో...?



Tuesday, May 4, 2010

ఒక్క నిమిషం .... ( ఈ -మెయిలు సరదాకి )

హల్లో, 

ఏంటి సడన్ గా మెయిలు.... . 

అది కుడా ఒక్క నిమిషం..... అర నిమిషం..... అని ఆలోచిస్తున్నావా... 
ఏమి లేదు నువ్వు ఎటూ మెయిలు చేయట్లేదు కదా అందుకే నేనే గుర్తుపెట్టుకొని మరీ మెయిలు పంపుతున్నాను... 

అందరూ బాగున్నారు కదా ..? అందరిని అడిగానని చెప్పు..  
జాబ్ ఎలా ఉంది...? P.M. ఏమంటున్నాడు? 
చాలా రోజులైంది మాట్లాడక...... !
నీకు నేను గుర్తుండే ఉంటాను...

ఎప్పుడైనా గుర్తుంటే ఈ మెయిల్ కి రిప్లయ్ ఇవ్వు .... లేదంటే మిస్డ్ కాల్ ఇవ్వు
 

దీన్నే కొంచెం కవిత రూపంలో చెప్పనా..... ?
తీరాల మధ్య దూరం ఎంతైనా ఉండొచ్చు...

కాని మన మధ్య దూరం ఒక్క ఫొను కాల్ మాత్రమే........
అబ్బో.... నాకేమైందొ , పిచ్చెక్కిందో అనుకోకు...!
సరదాకి ఇలా... పెద్దగా పట్టించుకోకు... !

నీ రిప్లై కోసం 1000 కళ్ళతో ఎదురుచూస్తూ నా జీమెయిలు...

రెండు కళ్ళతో ఎదురుచూస్తూ నేను...

Saturday, April 24, 2010

ఎవరు గొప్ప? -- తాగుబోతు


ఒక తాగుబోతు బాగా మందు కొట్టి ఇంటికి వెళ్తుంటాడు. దారిలో గుడి బయట పూజారి గారు కనిపిస్తారు.
అతడు పూజారి దగ్గరికి వెళ్ళి ఇలా అడుగుతాడు.

తా : పూజారి గారు అందరిలో ఎవరు గొప్పండీ?

పూ :(త్వరగా వదిలించుకోదలిచి) అన్నిటికన్నా గుడి గొప్పది

తా : గుడి గొప్పదైతే భూమ్మీద ఎలా ఉంది?

పూ : ఐతే భూమి గొప్ప...

తా : భూమి గొప్పదైతే శేషనాగు పై ఎలా ఉంది?

పూ : ఐతే శేషనాగే గొప్పా..

తా : శేషనాగు గొప్పైతే శివుని మెడలో ఎలా ఉంటాడు?

పూ : శివుడే గొప్ప...

తా : శివుడు గొప్పైతే పర్వతం పై ఎలా కూర్చున్నాడు?

పూ : ఐతే పర్వతమే గొప్ప...

తా : పర్వతం గొప్పైతే హనుమంతుడి వేలు పై ఎలా నిలబడింది?

పూ : అయితే హనుమంతుడే గొప్ప..

తా : హనుమంతుడు గొప్పైతే రాముడి పాదాల వద్ద ఎందుకున్నాడు?

పూ : సరే రాముడే గొప్పా...

తా : రాముడు గొప్పైతే రావాణాసురుడి వెంట ఎందుకు పడతాడు?

పూ : ఓరి నిన్ను తగలెయ్యా ! నువ్వే చెప్పేడువు ఎవరు గొప్పో?

తా : ఈ ప్రపంచంలో ఎవడైతే ఒక బాటిల్ మందు తాగి తన కాళ్ళ మీద తాను నిలబడతాడో వాడే గొప్ప..

Wednesday, April 14, 2010

ప్రేమను తెలపండి...




పవన్ 3వ తరగతి చదువుతున్నాడు. వాడికి స్కూలుకెళ్ళడం అన్నా , పాఠాలు చదవడం అన్నా గిట్టదు.
వాళ్ళ అమ్మ ఎప్పుడూ వాడిని బడికి వెళ్ళమని తరుముతుందని అమ్మంటే కోపం.
సెలువలు వచ్చినప్పుడు అమ్మ చేసే మిఠాయిలు, తాయిలాలు అంటే మాత్రం మహా ఇష్టం.
ఏదో ఒక సాకు చెప్పి బడి ఎగ్గొట్టడం , తప్పని సరైతే బడికి వెళ్ళడం ఇలా అటూ ఇటుగా 10వ తరగతి గట్టెక్కాడు.

హమ్మయ్య ఇక బడికి వెళ్ళే పని లేదులే అనుకుంటుండగానే కాలేజీలు మొదలు
రోజూ పొద్దున్నే లేపే అమ్మని చూస్తే చిరాకు .
వద్దన్నా వినకుండా టిఫిన్ బాక్సు పెడుతుందని కోపం, దానితో అమ్మని  అరిచేవాడు.
పాపం తల్లికి కొడుకు ఆకలి తెలుస్తుంది కాని ఆడపిల్లల ముందు బాక్సు పట్టుకుంటే  కొడుక్కి నామోషీ అని తెలియదు కదా!
పరీక్షలు దగ్గరపడుతున్నాయి చదువుకోరా అని తల్లి చెబితే అది మహా పాపం
అదే ఏ స్నేహితుడో వచ్చి అరే చదువుకుందామారా అంటే మాత్రం తుర్రుమనేవాడు.
ఏదో ఒక రకంగా చదువుకొవడమేగా కావాలి అనుకునేది తల్లి.

ఇలా అలా మెల్లెగా తల్లి అంటే గౌరవం కాస్తా పోయి  కొపం,చిరాకు,చులకన మొదలయ్యాయి.....
అలా అని అమ్మంటే ప్రేమ లేక కాదు , అమ్మ వేషభాషలు నచ్చక.
స్నేహితుల అమ్మలతో పోలిస్తే తన అమ్మ తక్కువగా, ఫాషను తెలియనిదిగా , పాతకాలపు మనిషి గా కనిపిస్తుంది అతడికి.
ఇతగాడి ఇంటర్  పూర్తయి  ఇంజనీరింగు లో చేరేసరికి అమ్మ మరి కాస్త ముసలిదయింది.
ఇంక అమ్మ అంటే నిర్లక్ష్యం మొదలయ్యింది. తను చదివేది చాలా గొప్ప చదువని , తనకి తెలిసినంతగా ఎవరికీ తెలియదనే భావన పెరిగింది.
సహజంగా మనం ఎవరైనా కొత్త వారిని పరిచయం చేసుకున్నప్పుడు లెదా మనకు తెలిసిన వాళ్ళతో ఉన్నప్పుడు మనమే గొప్ప అనే భావనతో ఉంటాము , ఒకవేళ వారు మనకంటే గొప్ప అని తెలిసినా ఒప్పుకోలేము ,ఒప్పుకోము(ఇక తప్పనిసరైతే తప్ప).
మన పవన్ విషయానికి వస్తే అదే జరిగింది....... అమ్మని లక్ష్య పెట్టడం మానేసాడు.
మెల్లగా చదువు పూర్తయ్యి ఉద్యొగం లో చేరాడు.ఇంతలో అమ్మకి ఆరొగ్యం మందగించింది.
అమ్మని తన దగ్గరికి తెచ్చుకున్నాడు,మంచి వైద్యం చేయించాడు.
 ఉద్యొగంలో స్థిరపడ్డాక ఒక చక్కటి అమ్మాయిని చూసి పెళ్ళి చేసుకున్నాడు అమ్మ సలహాతోనె......

భార్య వచ్చాక పరిస్థితులు కాస్త మారాయి..
అమ్మతో ప్రవర్తించినట్లే భార్యతో ప్రవర్తిస్తే ఊరుకుంటుందా...?
మెల్లగా ఆలోచన మొదలయ్యింది.
భార్య ఏది పెడితే అదే తినాలి,అమ్మైతే తనకి ఏది ఇష్టమో అదే పెట్టేది.
తను ఎలా ఉండమంటే అలా ఉండటం, తనకి ఇష్టమైన బట్టలే వేసుకొవడం ఇలా అలా ఎన్నొ చేస్తుంటే అమ్మ విలువ తెలుస్తోంది అప్పుడప్పుడే .

కాలం ఎవరి కోసము ఆగదు కదండీ, 3 ఏళ్ళు తిరగ్గానే మరో బుల్లి పవన్ చేరాడు ఆ ఇంట్లోకి...
ఇక కేరింతలు , తుళ్ళింతలతో సాఫీగా సాగుతుంది జీవనం.......
అమ్మ ఉందిగా వాడిని చూసుకోవడానికి ఇంక దిగులెందుకు అనుకున్నాడే కానీ అమ్మ ఆరొగ్యం కూడా మందగిస్తుందన్న సంగతి గుర్తించలేక పోయాడు.
మెల్లగా వాడు పెద్దవాడు కాసాగాడు... స్కూలు మొదలయ్యింది....
పవన్ కి తన బాల్యం గుర్తుకొచ్చింది... స్కూలుకెళ్ళమని తరిమే అమ్మ.... బడి ఎగ్గొట్టడం ... చిలిపి జ్ఞాపకాలు...
 రోజూ స్కూలుకి వెళ్ళమని వెంటపడే తండ్రిని చూస్తే చిరాకు వీడికి....
పవన్ నవ్వుకున్నాడు.... అచ్చు తండ్రి పోలికలే అని మురిసిపోయాడు...
మెల్లగా పిల్లవాడు పెద్దవాడయ్యడు.... ఈ కాలం పిల్లలు ఎలా ఉంటారో తెలుసు కదండీ..
తల్లిదండ్రులు అంటే ఏమి తెలియనివారు, అవసరాలు తీర్చేవారు, అనవసరంగా అనుమానించేవారు, ఏదైనా ప్రాణం మీదికి వస్తే ఖచ్చితంగా చూసుకునేవారు, ఇంకా చెప్పాలంటే పిల్లల 24* 7 సపోర్టులు..

ఇదే విధమైన ఆలొచనలతో పెరుగుతున్నాడు మన బుల్లి పవన్.
తండ్రి అంటే తనకి కావలిసినవి అందిస్తూ, అనవసర విషయాలలో జోక్యం చేసుకోకుండా ఉండవలసినవాడు అని ఇతడి భావన.
పవన్ కి కొడుకంటే అమితమైన ప్రేమ.ఏది అడిగినా లేదనకుండా కొనిచ్చేవాడు....
తను ఎన్ని ఇబ్బందులు పడుతున్నా కొడుక్కి మాత్రం తెలియనిచ్చేవాడు కాదు.
భార్య ఎంత చెప్పినా వినకుండా కొడుకుని గారాబం చేస్తూ పెంచసాగాడు.
ఆ విలువ కొడుక్కి ఎప్పుడు తెలుస్తుంది చెప్పండి....
తన తల్లి మరి కాస్తా ముసలిదయ్యి ఏ పనికి అక్కరకు రాకుండా పొయిందని భార్య చేసే చిరాకు భరించరానిదయ్యింది.
ఇదిలా ఉండగా కొడుకు ఇంజినీరింగు చదువు మొదలయ్యింది....ఆ ఫీజులు కట్టేసరికి తడిసి మోపెడయ్యింది.
ఒక రోజు కొడుకు తండ్రి దగ్గరికి వచ్చి తనకి టిఫిన్ బాక్సు పట్టుకెళ్ళడం ఇష్టం లేదని , కాలేజీ క్యాంటీను లో తినడానికి నెలవారీగా ఇవ్వాలని చెప్పాడు.
పుత్ర రత్నం కదా , సరేనని నవ్వుకొని అలాగే కానిమ్మన్నడు....
ఇంత వరకూ బాగానే ఉంది...  తండ్రి ఒక రోజెందుకో  కాలేజీ కి వెళ్ళినందుకు ఆ రోజు ఇంట్లో 3వ ప్రపంచ యుద్ధమే మొదలయ్యింది...
తండ్రి చాలా ఓల్డు ఫాషను వాడని, ఒక డొక్కు స్కూటరు వేసుకుని కాలేజీకి వచ్చాడని...
స్నేహితుల ముందు తన పరువు తీసాడని... ఇకముందెన్నడైనా ఇలా జరిగితే తనింక ఊరుకునేది లేదని ఖచ్చితంగా తెగేసి చెప్పేసాడు....
ఇదంతా చూసిన పవన్ తల్లి మనవడు కొడుకుని తన ముందు అలా తిట్టడం తట్టుకోలేకపొయింది.... ఆ ఆలొచనలతోనే పడుకుంది.....
పవన్ కి అస్సలేమీ అంతు పట్టట్లేదు... జరిగినదాంట్లో తన తప్పేమిటో అర్ధం కాలేదు...ఎందుకో ఆ రాత్రి నిద్ర పట్టదం లేదతడికి...
మెల్లగా తన చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు ఒక్కొక్కటిగా కమ్ముకున్నాయి...
డాబాపైకి వెళ్ళి కుర్చీలో కూర్చుని ఆలోచించసాగాడు ...... ఈ రోజు ఇన్ని ఇచ్చి దేనికి లోటు రానివ్వకుండా పెంచిన కొడుకు ఇలా అన్ని మాటలంతుంటే అతడు తన తల్లి ఎడల ప్రవర్తించిన తీరు గుర్తుకువచ్చింది....
తన తల్లి తన కోసం ఎన్ని కస్తాలు పడిఉంతుందో తెలిసొచ్చింది..
ఇన్ని రోజులైనా అమ్మని ఏనాడు సరిగ్గా చూసుకోలేదే అని బాధేసింది
అమ్మ యెడల తనకున్న ప్రేమ ఆప్యాయతలను ఏనాడు తెలియబరచని తన వెర్రితనానికి సిగ్గేసింది...
ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే అమ్మని తను ఎంత నిర్లక్ష్యం చేసాడొ అర్ధం అయ్యింది...
ఇన్నాల్టికి అమ్మ విలువ తెలిసొచ్చింది.... ప్రొద్దునే అమ్మ దగ్గరికి వెళ్ళి క్షమార్పణలు చెప్పుకొని,  అమ్మ ఒడిలో తలవాల్చి నిద్రపోదామనుకున్నాడు...
తను తన అమ్మ యెడల ప్రవర్తించిన తీరే కొడుకుది అని తెలుసుకుని... ముందు తనను తాను సరిదిద్దుకుని కొడుక్కి గుణపాఠం చెప్పాలనుకున్నాడు... ఈ ఆలోచనలతో కుర్చీలొనే కునుకు పట్టింది.
అప్పుడే తెలవారుతుంది..  పక్షుల కిలకిలారావలతో, దూరాన గుడిలో విస్ను సహస్ర నామ స్తొత్రము తో మెలకువ వచ్చింది...
వెంటనే తన తల్లి దగ్గరికి వెళ్ళి మాట్లాడాలనుకున్నాడు...
డాబా మెట్లు దిగి కిందికి వచ్చాడు..
ఇళ్ళంతా నిశబ్దం.. భార్య వంటింట్లో కాఫీ పెడుతుందీ..
రోజు ఈ పాటికి లేచి, జపమాలతో అష్టొత్తరాలు చదివే అమ్మ ఎక్కడా కనబడలేదు అతడికి..
మెల్లిగా అమ్మ ఉండే గది తలుపులు తెరిచాడు.. దగ్గరగా వెళ్ళి " అమ్మా... అమ్మా.." అని పిలిచాడు.
ఎంతో ఆత్రుతగా తన భావాలను వ్యక్త పరచాలని ఎదురుచూస్తుంది మనసు.
ఎంతకీ కదలని అమ్మని చూస్తే అర్ధమయ్యింది....   తన భావాలను, మనస్సులోని మాటలను చెప్పాలనుకునే సరికే ఇంతా ఘోరమూ జరిగిపొయింది...
తన గుండెలోని మాట నోటి దగ్గరే ఆగిపోయింది... ఇన్నాళ్ళుగా తనని ఎంతగానో ప్రేమించిన అమ్మ చచ్చిపోయింది....


తన గుండెలోని మాటలు తన అమ్మ ఆత్మ తెలుసుకునేనా...?
తన కొడుక్కి తన విలువ ఎప్పటికైనా తెలిసేనా...?
మనం అత్యంత ప్రేమిస్తున్న మనుషులకి ఆ విషయాన్ని ఎప్పటికైనా చెప్పగలిగే వీలున్నా చెప్పగలిగామా....?

ఇకనైనా మేలుకుందాము మనకు ఇష్టమైన వారియెడల  మనకున్న ప్రేమను తెలియజేద్దాం.


The greatest weakness of most humans is their hesitancy to tell others how much they love them while they're alive.


                               -- Orlando A. Battista
  

Wednesday, April 7, 2010

గాయత్రి మంత్రం - ప్రశస్థత


గాయత్రి మంత్రం - ప్రశస్థత


గాయత్రి మంత్రం యొక్క ప్రాముఖ్యతను తెనుగీకరించడానికి ప్రయత్నించాను.
కానీ ప్రతీ పదాన్ని తెలుగులోకి అనువదించలేకపోయాను కావున ఆ మంత్ర ప్రశస్థతను English Version లో చూడవచ్చు


ఎవరైనా దీనిని అనువదించడానికి ముందుకు వస్తే అభినందనీయం ..............

Friday, March 12, 2010

మీరు ఎప్పుడైనా ఇలా ఆలొచించారా..........?

మీరు ఎప్పుడైనా ఇలా ఆలొచించారా..........?
మీకు తెలుసా.........!

మానవ శరీరం 45 డెల్(యూనిట్) నొప్పినే భరించగలదు.
కానీ ఒక బిడ్డకు జన్మనిచ్చేటప్పుడు తల్లి పడే బాధ ( ప్రసవ వేదన ) 57 డెల్(యూనిట్).
ఇది 20 ఎముకలు ఒక్కసారే ఫ్రాక్చర్ అయినదానితో సమానం అన్నమాట.....

"అమ్మను ప్రేమించండి"


దేవుడు అన్ని ప్రదేశాలలో ఉండలేక అమ్మని సృష్టించాడు............

 


                                                                                                                
 


 
 


 
 


 
 


 
 


 
 


 
 

ప్రపంచంలోనే అత్యంత అందమైన మనిషి అమ్మ ...........
గొప్ప విమర్శకురాలు అమ్మ ..........
అయినా మన ఆత్మబంధువు అమ్మ

అమ్మను ప్రేమించండీ ..........

                                                              ENGLISH VERSION

Wednesday, March 3, 2010

ఇంధ్రధనస్సు లో ఎన్ని రంగులో.....


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                                                                                
 
 
 

Tuesday, February 16, 2010

ముద్దులొలికే చిన్నారులు.....


మేము ఎందులోనూ పెద్దవారితో తీసిపోము అని చెబుతున్న ఈ చిన్నారులను మీరే చూడండి........