జున్నుకై కట్టిన పన్ను - ఒక చిన్న కథ
శ్రీనివాస్ అమెరికాలోని పెద్ద సాఫ్టువేర్ కంపెనీలో ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు.
అతడికి ఎంతసేపు పని మీద ధ్యాస తప్ప ఇంకో మాట లేదు.
శ్రీనివాస్ బామ్మేమో వాడు ఈ పండక్కి వస్తాడు ఆ పండక్కి వస్తాడనుకొని పిండి వంటలన్నీ చేసి ఉంచేది. వాడేమో ఫోనులోనే శుభాకాంక్షలు, స్కైపులో (Skypeలో) ఆశీర్వచనాలతో కాలం గడిపేస్తున్నాడు.
"ఎందుకురా వాసూ...!! అంత సంపాదన ఏం చేసుకుంటావ్" అని బామ్మ అడిగితే
"ఇంకో రెండేళ్ళు ఉంటే పచ్చ కార్డు వస్తుందే బామ్మ" అన్నాడు.
"ఓసి పిచ్చి వెదవా అందుకా....! మరి ఆ ఏడుపేదో ముందే ఏడవొచ్చుగా...... అయినా చక్కగా మన ప్రభుత్వం వారిచ్చిన తెల్లకార్డు నా దగ్గర ఉందిగా ...... అది నీ పేర మార్పిస్తాలే నువ్వొచ్చెయ్యి" అంది గ్రీన్ కార్డ్ అంటే తెలియని బామ్మ.
"నీకు చెప్పినా అర్థం కాదులేవే బామ్మా...!!" అంటూ ఫోను పెట్టేసాడు.
ఇది ఇలా ఉండగా మన బామ్మ గారికి ఇక విసుగొచ్చేసింది , ఇహ వీడు రాడనుకొని వంటలు చేయటం, ఎదురు చూడ్డం రెండూ మానేసింది.
ఇంతలో ఏమైందో ఏమో తెలీదు కానీ మన వాడికి తానెప్పుడో చిన్నప్పుడు తిన్న ' జున్ను ' గుర్తుకొచ్చింది.
ఇంక ఒక్క క్షణం ఆలోచించకుండా దొరికిన విమానం ఎక్కి ఇంటి దారి పట్టాడు.
నేను వస్తున్నానే బామ్మా అని నెత్తీ నోరూ బాదుకున్నా 'నేను చచ్చినా నమ్మను , ఇంక ఎప్పుడూ నీతో మాట్లాడను పోరా' అంటూ బామ్మ ఫోను పెట్టేసింది.
బామ్మకు విషయం చెప్పి ఎయిర్ పోర్టు కి జున్ను తెప్పించుకుందాం అనుకున్న వాడి ఆశ అడియాశే అయ్యింది.
సరే చేసేది లేక ఆ కొన్ని గంటలు ఎలాగోలా గడిపేసాడు...
విమానం దిగీ దిగగానే ఏ షాపులోనైనా జున్ను కనబడుతుందేమో అని ఆత్రంగా వెదకసాగాడు....
అదేమైనా పాల దుకాణమా... ఎయిర్ పోర్టు ..... అక్కడెందుకుంటుందీ .....
కానీ తాను లేని ఈ 10 సం||లలో వచ్చిన మార్పుని పెద్దగా గమనించలేకపోయాడు ఈ హడావిడిలో....
సరే బ్యాగులందుకొని టాక్సీ ఎక్కి , ఒక రైలు, ఒక బస్సు మారి ఊరు చేరాడు......
ఊర్లోకొచ్చిన తర్వాత అందరూ తనని వింతగా చూస్తుంటే ఒక్క మాటా మాట్లాడకుండా ఇల్లు చేరాడు.....
బియ్యం కడిగిన నీళ్ళు ఇంటి ముందు చెట్లో పోద్దామని వచ్చిన బామ్మ ఒక్కసారిగా వీడిని చూసి ఆనందం పట్టలేక
"ఒరే వాసూ! నువ్వు వస్తున్నా వస్తున్నా అంటే నమ్మకుండా పోరా అని ఫోను పెట్టేసానని,ఇంక ఎప్పుడూ నీతో మాట్లాడను అన్నానని రెక్కలు కట్టుకుని వచ్చేసావా నాయనా......!! మా నాయనే.... మా తండ్రే ..... మా బాబే " అంటూ దగ్గరకు తీసుకొని ముద్దుచేయసాగింది.
వీడి జున్ను ఆత్రంతో 'అవును ' అని అబద్దమైనా ఆడలేక "కాదే బామ్మ జున్ను తినాలనిపించి వచ్చాను" అన్నాడు.
బామ్మ ఒక్క క్షణం బిత్తరపోయి పిచ్చి వాడిని చూసినట్టు చూసి "జున్ను తినడానికి వచ్చావా ఇన్ని సంవత్సరాల నుంచి నీకిష్టమని ప్రతి పండక్కి అరిశెలు, సున్నుండలు , చక్రాలు , చెక్కలు చేసి ఉంచుతుంటే ఒక్క నాడైనా ఏం చేసావే బామ్మా అని అడగలేదుగానీ జున్ను కోసం వచ్చాడట...... జున్ను కోసం" అంటూ కొంగు ముడేసుకుంటూ బియ్యం కడిగిన నీళ్ళు చెట్లో పోసి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
వెళ్ళనైతే వెళ్ళింది కానీ ' ఇప్పటికిప్పుడు జున్నంటే ఎక్కడ నుంచి వస్తుంది.. అదేమైనా పిండి రుబ్బి దోశలేయడమా క్షణాల్లో అయిపోవడానికి , అయినా వీడికీ వేవిళ్ళ కోరికేంటో ' అని మనసులో అనుకుంది...
ఇటు మన శ్రీనివాసుడు మాత్రం నివాసనికి చేరినా వాసాలు లెక్కపెడుతూ కూర్చోవల్సి వస్తుంది..... బయట ఊరి జనం ఏదో కొత్త జంతువుని చూసినట్టు చూస్తున్నారే....... అని బాధపడసాగాడు.
ఇంతలో స్నానానికి పనివారి చేత నీళ్ళు తోడించి , అవి కాగి వాడు స్నానం చేసే లోపు భోజనం తయారు చేయసాగింది బామ్మ...
మరి ఒకటా రెండా 10ఏళ్ళ తర్వాత మనవడు ఇంటికి వస్తే ఒక్క పప్పు, చారు వేసి పెడుతుందా .......!!
స్నానం చేసి బట్టలు మార్చుకునే లోపు మనవడికి ఇష్టమని చింతచిగురు పప్పు, దోసకాయ పచ్చడి, కొబ్బరిమావిడికాయ పచ్చడి, గుత్తి వంకాయ కూర, పనస పొట్టు ఆవ పెట్టిన కూర, చుక్క కూర పులుసుకూరా, మావిడికాయ పులుసు, మజ్జిగ పులుసు, గడ్డ పెరుగు, పెరుగులోకి మాగాయ, నిమ్మకాయ అప్పుడే జాడీలోంచి తీసి అలాగే పప్పులోకి, పులుసు లోకి తింటాడని గుమ్మడొడియాలు, చల్ల మిరపకాయలు వేయించి , అప్పుడే తీసిన వెన్నతో నెయ్యి కాచి పొయ్యి దగ్గర నుంచి లేచి వచ్చింది.
ఇన్నీ అయితే చెయ్యగలిగింది కానీ వాడడిగిన జున్ను మాత్రం తెప్పించలేకపోయింది.
ఇంతలో స్నానం చేసి వచ్చి ఆత్రంగా వంటింట్లో వెతకసాగాడు, ఖచ్చితంగా బామ్మ తనకోసం జున్ను తెప్పించి ఉంటుందనే నమ్మకంతో...... వాడు రావటం గమనించిన బామ్మ వంటింట్లోకి వచ్చి " ఒరేయ్...! ముందు భోజనం చెయ్యరా జున్ను పక్కూరిలో దొరుకుంతుందేమో తెమ్మని మనిషిని పంపాను వాడు వచ్చేసరికి సాయంత్రం అవుతుంది " అని చెప్పి పీట వేసి అరిటాకులో భోజనం పెట్టడం మొదలుపెట్టింది.
ఏవి చూసిన రెండు, రెండు ఉండటంతో "అన్నీ ఒక రొజే చెయ్యాలా బామ్మా...!! రోజుకో రకం చేసిపెట్టొచ్చు కదా..... నీకు మరీ ఆత్రం ఎక్కువ..." అన్నాడు.
దానికి బామ్మ వస్తున్న నవ్వు ఆపుకుంటూ "నీ జున్ను పై కన్ను చూస్తుంటే అది దొరక్కపొతే ఒక్క క్షణం కూడా ఆగేటట్టు లేవు అందునా అమెరికాలో 10ఏళ్ళు ఉన్నాక నీ కోరికలు ఎలా మారాయో తెలుసుకోవడం కష్టమని నిన్ను చూస్తే అర్థం అయింది. అందుకే నీకు నచ్చింది వేసుక తింటావని అన్నీ రెండు రకాలు చేసాను లేరా" అంది.
ఆశ్చర్యపోవడం మన శ్రీనివాసు వంతయ్యింది.........
బామ్మ అన్నట్టుగానే ఎక్కడా జున్ను దొరకలేదు...... సరే హైదరాబాదులో దొరుకుతుందేమో వెతుక్కుంటానంటూ రెండో రొజే పట్నం బయలుదేరాడు..... సరే కానిమ్మని అమెరికా వెళ్ళేలోపు ఒకసారి వచ్చి కనబడిపొమ్మని చెప్పింది బామ్మ.
హైదరాబాదులో అడుగుపెట్టాక అర్థం అయ్యింది దేశం తను వదిలి వెళ్ళినప్పటిలాగా లేదని.......
రోడ్డు పక్క బండి మీద సాదా దోశ తిని , టీ తాగితే 70రూపాయలు...
10 రూపాయలు తీసి ఇవ్వబొతే "నాకు టిప్పక్కర్లేదు మీ బిల్ 70/- అవి ఇవ్వండి చాలన్నాడు" బండివాడు.......
మిరపకాయ బజ్జీలు 10 కి 2 , చాట్ తింటే 30 రూపాయలు.....
ఒక్కసారి తన చుట్టూ ప్రపంచం గిర్రున తిరగసాగింది..... ఇక జున్ను పరిస్థితేంటో అనుకుంటూ వెదకసాగాడు..........
ఆఖరున ఒక చోట ' ఇచ్చట జున్ను అమ్మబడును ' అన్న బోర్డు కనబడింది.
ఆత్రంగా అందులోకి దూరి అర్జెంటుగా 100రూపాయల జున్ను ఇమ్మన్నాడు.....
కొట్టువాడు పిచ్చివాడిని చూసినట్టు చూసి " 100కి జున్ను వేసే పేపర్ కప్పు కూడా రాదు , 1000 రూపాయలు మినిమం కొనాల్సిందే..... అయినా అది ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు దొరికేది కాదు ... మీ ఫోను నెంబరు , 500 అడ్వాన్సు ఇచ్చి వెళితే సరుకు వచ్చినప్పుడు కాల్ చేస్తాం...... మేము ఫోను చేసి మీరు వచ్చే లోపు జున్ను అయిపొతే మాత్రం మీ డబ్బు తిరిగి ఇవ్వబడదు" అని చెప్పి పనిలో మునిగిపోయాడు.
అమితాశ్చర్యానికి లోనయ్యి గొంతు పెగుల్చుకొని "ఎన్ని రోజులు పట్టొచ్చు?" అని అడిగాడు.
దానికి వాడు "చెప్పలేము వారం పట్టొచ్చు, 6 నెలలు పట్టొచ్చు" అన్నాడు
అమెరికాలో పచ్చకార్డ్ కోసం కూడా ఇంత ఆత్రంగా వెయిట్ చేసి ఉండడు......
పాపం.......!! ఏంచేస్తాం కాలం అటువంటి మార్పులు తెచ్చిపెడుతుంది.
"మరి నేను అమెరికాలో ఉంటాను, కొద్ది రోజులకోసమే ఇక్కడికి వచ్చాను. ఎలా" అని కొట్టు వాడిని అడిగాడు శ్రీనివాసు.
దానికి వాడు "ఒహొ అలాగా....!! ఏం ఫర్వాలేదు మా బ్రాంచ్ అక్కడ కూడా ఉంది కాకపొతే అక్కడికి జున్ను పంపడానికి అయ్యే ఖర్చు , కస్టంస్ క్లియర్ అవ్వడానికి అయ్యే ఖర్చు, షిప్పింగు , హాండ్లింగు చార్జీలు మొదలగునవి అన్నీ మీరే కట్టాలి. ఒకవేళ అమెరికా వారు దీని మీద పన్ను విధిస్తే అది కూడా మీరే కట్టాల్సి ఉంటుందని" తాపీగా చెప్పుకొచ్చాడు.
విధిలేక డబ్బు కట్టి , వివరాలవీ ఇచ్చి , ఊరికెళ్ళి బామ్మ చేసిన పిండివంటలు పట్టుకుని తిరుగు ప్రయాణం కట్టాడు మన శ్రీనివాసు......
అమెరికాలోనైనా జున్ను దొరికేనా.......?? ఎప్పటికైనా శ్రీనివాసు బామ్మ దగ్గరికి తిరిగొచ్చేనా .....?? కాలమే అన్నిటికీ సమాధానం చెబుతుంది......
